Mijn naam is Albert Kuiper en ik fotografeer al heel lang. Ik heb op mijn 18e mijn 1e camera gekocht. Ik weet het nog goed, een Praktica met P-draad. Je moest daar de lenzen opschroeven. Ik ben later overgestapt op Nikon en fotografeer daar nu nog steeds mee.

 

Samen met mijn vrouw Margreet hebben wij drie kinderen, twee dochters en een zoon. Onze oudste dochter is meervoudig gehandicapt en woont op een prachtige groep met andere kinderen. Een paar jaar geleden is een van de kinderen van deze groep overleden en de ouders vroegen aan mij of ik de uitvaart wilde fotograferen.

​

Ik heb dit gedaan met veel liefde en emotie/tranen en heb dit als zeer waardevol ervaren. De ouders geven nog regelmatig aan hoe blij zij zijn met de fotocollage en het fotoboek.

​

Dit is voor mij het moment geweest om meer te doen met fotografie op dit gebied.

​

Als afscheids-/uitvaartfotograaf probeer ik bijzondere momenten van een uitvaart vast te leggen als tastbare herinneringen voor de nabestaanden, omdat een uitvaart vaak voorbij gaat in een waas en als een vage herinnering wordt ervaren. Met behulp van de gedenkfoto’s wil ik een kleine liefdevolle bijdrage leveren aan het mede verwerken van het grote verlies.